Obyczajowy

Opowieść o młodych Kargulu i Pawlaku wyjaśniająca skąd powstał konflikt oraz ukazująca życie przed osiedleniem się na Ziemiach Odzyskanych.

Na czele wielopokoleniowej rodziny Lubiczów stoją dziadkowie, Maria i Władysław. Pani Maria prowadzi aptekę w swoim domu na warszawskiej Sadybie. Pomaga jej córka Elżbieta. Druga córka, Dorota, jest zakonnicą. Starszy syn, Paweł, ceniony chirurg pracuje w szpitalu, a popołudniami dorabia w spółdzielni lekarskiej. Młodszy, Ryszard, jest hydraulikiem. Wraz z żoną Grażyną na próżno marzy o upragnionym dziecku. Wszystkie dzieci i wnuczęta często odwiedzają gościnne mieszkanie dziadków. Na krótko przed siedemdziesiątymi urodzinami seniorki rodowego klanu w domu Lubiczów pojawia się także ich jeszcze jedna córka Monika, od lat skłócona z rodzicami. Czyżby happy end? Nie, już pierwszy odcinek filmu zapowiada wielkie kłopoty.

Martyna (Agnieszka Grochowska) razem z Wojciechem (Paweł Małaszyński) tworzą pozornie szczęśliwy związek. Jednak to tylko fasada skrywająca okrutną prawdę. Jedyną osobą, która ją zna jest ojciec Wojciecha – Stefan (Andrzej Seweryn).

Program łączący dawców i biorców do przeszczepu wybiera sześć osób. Bohaterowie, którzy nie mogą być dawcami dla swoich bliskich, mają możliwość, by oddać nerkę osobie niespokrewnionej, której bliski odda nerkę w zamian. Warunkiem koniecznym do przeprowadzenia transplantacji jest dobrowolna zgoda wszystkich zaangażowanych. Czy dawcy odnajdą w sobie dość siły, by poświęcić część siebie dla ratowania kogoś bliskiego?

Rozpieszczony dziesięciolatek Waldek (Maciej Karaś) chce startować w największym w Europie turnieju gamingowym. Wydaje się, że choroba mamy (Karolina Gruszka) i ekscentryczna ciotka (Dorota Kolak) staną na drodze do spełnienia jego marzenia, ale nieoczekiwanie to właśnie dzięki nim chłopiec zyska coś więcej niż wygraną w turnieju.

Pełen humoru i zwrotów akcji serial komediowy, pokazujący w krzywym zwierciadle współczesne obyczaje i stare jak świat konflikty pokoleniowe. Doskonałą zabawę gwarantuje doborowa obsada.

Meredith Grey i jej znajomi biorą udział w jednym z najtrudniejszych programów szkoleniowych w kraju, próbując pogodzić go z życiem osobistym. Wciąż się uczą, a od ich decyzji zależy życie pacjentów.

Akcja serialu rozpoczyna się latem roku 1997. Marianna studentka architektury, wraca ze stypendium w USA do rodzinnego domu we Wrocławiu. Jej matka Helena Lach, z zawodu stomatolog, to wiecznie zapracowana, oddalona od rodziny perfekcjonistka. Babcia Zofia Szablewska jest przeciwieństwem Heleny. Pełna energii, ciepła i humoru, bezgranicznie kocha Mariannę. Marianna przyjeżdża do Polski z narzeczonym Paulem, którego rodzina ma polskie korzenie i który postanowił odwiedzić ich rodzinne strony na dawnych Kresach.

Wyrzucony z uczelni pisarz i wykładowca Jan Sienkiewicz zatrudnia się w warszawskim liceum. Pod jego opiekę trafia słynna na całą szkołę klasa zbuntowanych i odpornych na wiedzę wyrzutków. IIB to uczniowie z piekła rodem, a ich przyszłość wydaje się przesądzona. Ale Sienkiewicz, uzbrojony w literaturę, entuzjazm i masę niekonwencjonalnych pomysłów, rzuci wyzwanie skazanej na wykluczenie grupie. Czy uda mu się ją okiełznać i ocalić? Opowieść o przyjaźni, miłości, szkolnych szaleństwach i o tym, że każdy zasługuje na jeszcze jedną szansę.

Przeszło dwadzieścia lat temu w pewnym sierocińcu splotły się losy siedmiorga dzieci. Wiktor, Michał, Andrzej, Basia, Leszek, Weronika i Gabriela przyrzekli sobie, że przez resztę życia będą się wspierać i nikt z nich nigdy nie zostanie sam. Ich aniołem - opiekunem była Maria Zięba, która pracowała w tym czasie w domu dziecka i pokochała te dzieci jak swoje. Z czasem ich przyjaźń przerodziła się w więź silniejszą niż więzy krwi. Punktem zwrotnym w życiu wszystkich okazała się tragiczna śmierć Wiktora. Niejasne okoliczności wypadku tylko pogłębiły szok związany z jego przedwczesnym odejściem. Wiktor Brzozowski był szanowanym biznesmenem, szefem prężnie działającej firmy budowlanej, człowiekiem kojarzonym z pieniędzmi i sukcesem. Dla swoich przyjaciół był jednak kimś o wiele ważniejszym. Już w sierocińcu przyzwyczaili się przypisywać mu rolę nieformalnego przywódcy i opiekuna. O tym, że Wiktor dobrze wywiązał się z tego zadania świadczyć może choćby jego ostatnia inwestycja - Dom przy ulicy Wspólnej. Dzięki niemu ludzie, których kochał najbardziej na świecie znaleźli swoje miejsce na ziemi. To właśnie tu, co dnia, przeżywają wraz z rodzinami i przyjaciółmi radości i smutki swojego życia...